Opis
Waga – prawie 3 kilogramy, ponad 600 stron objętości, ogromny albumowy format, twarda oprawa, 63 autorów i tyleż samo tekstów, reportaży i fotoreportaży, a wśród nich autorzy tacy jak Zygmunt Gloger, Jan Leończuk, Wojciech Giełżyński, Piotr Nesterowicz, Dorota Sokołowska, Joanna Papuzińska i wielu, wielu innych… Wielka Księga Narwiańska pod redakcją Jerzego Sikory to pierwsze tak panoramiczne przedstawienie Narwi i jej roli w życiu człowieka. Powstała ona na bazie przeprowadzonego przez Społeczne Stowarzyszenie Prasoznawcze „Stopka” w 2012 roku ogólnopolskiego konkursu na esej, reportaż, fotoreportaż i starą fotografię ph. „Narew – ludzie, przyroda, kultura”. Pomysłodawcą konkursu był zmarły w sierpniu twórca i prezes „Stopki” red. Stanisław Zagórski.Na konkurs „Narew – ludzie, przyroda, kultura” nadesłano prawie czterysta prac, łącznie trzy tysiące stron wydruków komputerowych oraz ponad tysiąc sześćset zdjęć. W Księdze znalazło się sześćdziesiąt najciekawszych tekstów oraz dziewięćdziesiąt zdjęć wybranych spośród nadesłanych w konkursie na fotoreportaż i starą fotografię.- Obraz nadnarwiańskiego świata jest wieloraki – ocenia ks. prof. Jerzy Sikora, redaktor tomu. – Zgromadzone w Księdze materiały dużo mówią o ludziach zamieszkujących nadnarwiańskie strony, o ich życiu, o tworzonej przez nich kulturze, o przyrodzie – z wyeksponowaną rzeką. Autorzy dość często sięgają do wspomnień, zwłaszcza do czasów dzieciństwa. I wtedy nadnarwiańska kraina staje się krainą arkadyjską. Wspominaną z nostalgią, z tęsknotą za tym, co było tak piękne, ale, niestety, już bezpowrotnie przeminęło. Nadnarwiańska kraina to miejsce, do którego się wraca, jeśli nie bezpośrednio, to przynajmniej we wspomnieniach. Nieraz jest ona usymboliczniona, idealizowana, mitologizowana. Rzeka pełni funkcję terapeutyczną. Uśmierza ból, koi rany.
